Θεσσαλονίκη Παρασκευη 18-1-2013
Οι τελευταίες μέρες με την υψηλή θερμοκρασία και τους ζεστούς ανέμους θυμίζουν Άνοιξη.
Μια συναισθηματική γλύκα για πολλούς σερφίστες της Θεσσαλονίκης (ειδικά για όσους δεν ασχολούνται τον χειμώνα) αφού τέτοιες μέρες είναι συνδεδεμένες με το χόμπι μας. Εχθές είδα στο δρόμο τυχαία τον πρώην πρόεδρο του συλλόγου μας, τον Δημήτρη, που μέσα στην βιασύνη της καθημερινότητας το μόνο που μου είπε με ένα φωτισμένο χαμόγελο ήταν «25 Φεβρουαρίου οι μέρες θα έχουν μεγαλώσει, ξεκινάμε στην λίμνη». Πράγματι, η δύση του ηλίου τότε θα είναι μισή ώρα αργότερα, η μέρα μεγαλύτερη και με ευνοϊκούς ανέμους θα ξανασυναντηθούμε.
Θα ξανασυναντήσουμε το γρασίδι, τον αέρα, τα γλαράκια, τα προβατάκια του νερού, όλη το ζεστή φύση που μας υποδέχεται.
Θα ξανασυναντήσει ο καθένας την αγάπη που του ζεσταίνει την καρδιά, θα νοιώσει μέσα από την διαδικασία να σταθεί στην σανίδα, να τρέξει περισσότερο, η να καταφέρει την φιγούρα, μια προσωπική ανάταση, θα νοιώσει παράδοξα γεμάτος και ικανοποιημένος. Από την διαδικασία ξετριμαρίσματος ήδη η ψυχολογία μας είναι διαφορετική, είμαστε εναρμονισμένοι με την φύση και τον εαυτό μας πολύ περισσότερο. Οι σκόρπιες κουβέντες με τον διπλανό έχουν άλλη ποιότητα, είναι ποιο αυθόρμητες ποιο φιλικές, αισιοδοξούμε διαφορετικά για το μέλλον.
Το καφεδάκι, η κουβεντούλα στου Θωμά μετά, είναι ανάγκη. Ανάγκη να συναντήσουμε τον άλλο, να μοιραστούμε την σύντομη περιπέτεια με τα κύματα, να καθρεφτιστούμε μεταξύ μας.
Είμαστε πραγματικά τυχεροί και περιμένουμε.
Χρήστος.
Lake Volvi
Ως τότε ας ονειρευόμαστε πως περπατάμε ξυπόλητοι στο δροσερό χορταράκι της, που πολύ απέχει από την 9 χιλιοστών κάλτσα δύτη και το τουρτούρισμα του wind chill 1... Μπρρρ! 
