Ο Jono Dunnett που κάνει το γύρο της Ευρώπης με windsurf θα αναγκαστεί να αλλάξει το σχέδιο της πορείας του λόγω των κακών σχέσεων της Αμπχαζίας με την Γεωργία. Αυτή τη στιγμή έχει φτάσει στο Batumi της Γεωργίας και ετοιμάζετε να μεταβεί απ' ευθείας στην Ουκρανία μεFerry Boat αφήνοντας έξω απο το ταξίδι του τις παραλίες της Ρωσίας.

Δείτε πιο κάτω την τελευταία ενημέρωσή που ανάρτησε λίγο πριν αφήσει πίσω του την Τουρκία:

Αναθεώρηση σχεδίου.

Υποβλήθηκε από τον Jono στις 10 Μαΐου του 2019.

Σήμερα έφτασα στο Χόπα - το τελευταίο λιμάνι της Τουρκίας, αρκετά μεγάλο ώστε να έχει ακτοφυλακή και τελωνείο. Αύριο θα αποχωρήσω και θα ξεκινήσω για τα σύνορα με τη Γεωργία, 10 μίλια βορειοανατολικά. Περισσότεροι, σχεδόν μηδενικοί, κόντρα άνεμοι και αναταραγμένη θάλασσα, γεγονός που σημαίνει ότι τα σημερινά 8 ναυτικά μίλια ήταν σκληρά. Η πάλη με τις τεχνικές και η αποφασιστικότητα που αναπτύχθηκε τα τελευταία δύο χρόνια είναι κάποιες φορές στοιχεία επίπονα, αλλά φέρνουν ως αποτέλεσμα περισσότερα μίλια και εν τέλει ικανοποίηση. Κάθε μέρα μία μικρή μάχη. Κατάστρωση στρατηγικής για τις επόμενες μέρες.

Αν αύριο, ω του θαύματος, φυσήξει σε 18 μίλια θα φτάσω το λιμάνι της πόλης Μπατούμι.

Το σχέδιο πριν μερικούς μήνες ήταν να πλεύσω στη Γεωργιανή ακτογραμμή, στα σύνορα με τη Ρωσία. Για να το καταφέρω αυτό θα χρειαζόταν άδεια διέλευσης των συνόρων από την αυτοαποκαλούμενη αυτόνομη περιοχή της Αμπχαζίας.

Τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν υπήρξε ποτέ καμία ρεαλιστική ελπίδα παραχώρησης αυτής της άδειας. Η μακρόχρονη διένεξη Γεωργίας - Αμπχαζίας δεν θα λάβει τέλος στο κοντινό μέλλον και τα σύνορα είναι φυσικά ο λόγος της μέγιστης έντασης. Έύλογα όλες οι προσπάθειες στοχεύουν στη διατήρηση της ηρεμίας. Το τελευταίο πράγμα που χρειάζονται είναι ένας windsurfer που ταξιδεύει προς το μέρος τους με ένα μυστηριώδες βαρέλι...

Ευχαριστώ τη βρετανική πρεσβεία και τον Evgeniy Ijevskiy, ειδικό των εξουσιοδοτήσεων σκαφών στο Σότσι, που με βοήθησαν να το αντιληφθώ.

Έτσι, σήμερα αποφασίστηκε η αναθεώρηση του σχεδίου. Η απόφαση για ποδηλασία κατά μήκος των διαδρομών του δικτύου EuroVelo, πίσω στη βόρεια Νορβηγία, παραμένει αμετάβλητη. Αλλά, για να προσεγγίσω το αρχικό κομμάτι του τμήματος ποδηλασίας, θα πάρω το φέρυ από το Μπατούμι της Γεωργίας για την Οδησσό της Ουκρανίας. Έπειτα, θα πλεύσω στη Ρουμανία και στη συνέχεια στη Βουλγαρία.

Είμαι πολύ ευχαριστημένος με το νέο σχέδιο και, αν δεν πάει στραβά στις λεπτομέρειες, ανυπομονώ να δω και τη Δυτική πλευρά της Μαύρης Θάλασσας.

Σήμερα βγήκε ο ήλιος. Θα είναι λυπηρό να πω αντίο στην Τουρκία...

 

Βουνό ή θάλασσα; Πούδρες ή κύματα;

Κάθε φορά που ένα δυνατό νότιο καιρικό σύστημα επηρεάζει την Ελλάδα, δεν ξέρεις τι να διαλέξεις! Aν είσαι λάτρης του ski και του surf, βλέπεις, οι συνθήκες είναι ιδανικές ταυτόχρονα.

Μήπως τελικά και βουνό και θάλασσα; και ski και surf; Αυτό, ιδανικά, θα πλαισίωνε μια ονειρική μέρα, σκέφτεσαι. Γαλλία; Χιλή; Νέα Ζηλανδία; ...Ελλάδα!
Ζω στην Ελλάδα, σε μία τόσο μικρή σε έκταση χώρα που όμως προσφέρει terrain τόσο για ski όσο και για surf!

Πέμπτη 23/01:

Γιώργος Κλαουδάτος, Γιάννης Κοτιλέας, Χρήστος Τσούτσιας. Παίζουμε χαλασμένο τηλέφωνο προκειμένου να προγραμματίσουμε ορειβατική εκδρομή στο Μαίναλο για την επομένη. Στο μεταξύ οι παραπάνω σκέψεις τριγυρνούν μέσα στο μυαλό μου και αναρωτιέμαι κατά πόσο είναι δυνατό να βρεθώ σε κάποιο spot της Πελοποννήσου δύο μέρες μετά και να κυνηγήσω και το swell.
Χρήστος στο τηλέφωνο και με ρωτάει γεμάτος ενθουσιασμό αν θα έχει καλές συνθήκες για surf την ημέρα της Παρασκευής! Λίγο αργότερα με ενημερώνει “Θα πάμε για ski και θα κατέβουμε για surf στο Καλό Νερό την ίδια μέρα - Όλα μπόμπα για αύριο!”
"Θα πάμε για ski και θα κατέβουμε για surf στο Καλό Νερό την ίδια μέρα"

Παρασκευή 24/01:
10:00 π.μ. - Μαίναλο:

Φρέσκο χιόνι και εξακολουθεί να “ρίχνει χαρτοπετσέτες”. Οι τέλειες συνθήκες που περιγράφουν μία epic pow day! Οι ομορφότερες στροφές μέσα σε φρέσκο χιόνι, σε διαφορετικές διαδρομές κάθε φορά, συνεχείς απογειώσεις σε “pillows”, εναλλαγές κλίσεων και όλα αυτά κάτω από πανύψηλα, ολόλευκα δέντρα, μακριά από την πολυκοσμία και τη δυσφορία. Η απόλυτη ελευθερία! Η αίσθηση ότι πετάς! Αυτή είναι άλλωστε η μαγεία του ski στην πούδρα...

14:00 μ.μ. - τελευταία κατάβαση για τη μέρα:
Αρχίζει να γίνεται παράξενη η αίσθηση του χιονιού έχοντας στο μυαλό μου ότι πολύ σύντομα θα βρεθούμε στη θάλασσα. “Φύγαμε από το βουνό με χαμόγελο, λέει ο Γιάννης, για να δούμε θα φύγουμε από τη θάλασσα με το ίδιο χαμόγελο; αν γίνει αυτό θα είναι τέλειο” Ανυπομονησία, περιέργεια.
“Όντως θα καταφέρουμε να σερφάρουμε; Θα είναι οι συνθήκες καλές; Θα προλάβουμε;”
Η αλήθεια είναι ότι ο ήλιος δεν λέει να δύσει για εμάς και έτσι σιγά σιγά επιστρέφουμε “στον πολιτισμό”, προσεγγίζοντας το Καλό Νερό.

16:00 μ.μ. - Καλό Νερό:

Αντικρίζουμε το σετ, δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να μπούμε στο νερό. Οι συνθήκες πάρα πολύ καλές: glassy, offshore γραμμές 1,5-2 μέτρα και το απογευματινό session ξεκινά. Μετά τα δύο πρώτα κύματα βρίσκομαι πάλι στο line-up και σκέφτομαι ότι έχουμε περάσει μία γεμάτη μέρα στο βουνό με πούδρες και είμαστε ακόμα εδώ να εκμεταλλευτούμε την ημέρα στο έπακρο/μέχρι τέλους.

18:30 μ.μ. - Στο δρόμο της επιστροφής για Αθήνα:

Μία ονειρική μέρα λαμβάνει τέλος από τα 1900μ. με τις πούδρες στη θάλασσα με τα κύματα. Το χαμόγελο καρφωμένο στο πρόσωπο, ίσως μεγαλύτερο από αυτό που πίστευε αρχικά ο Γιάννης.
Και τελικά αυτό το χαμόγελο είναι πολλά:
Είναι η φύση που μας προσέφερε όλα αυτά τα όμορφα τοπία και τις συνθήκες που επιθυμούσαμε.
Είναι η αντίφαση των σκηνικών που βιώσαμε, οι εναλλαγές των αισθήσεων, και μάλιστα, σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα.
Είναι όμως και η παρέα! Αυτοί που λατρεύουν από κοινού την περιπέτεια και θέλουν κάθε άτομο να περνάει εξίσου όμορφα, και πάνω απ’ όλα έχουν την όρεξη και το μεράκι να κάνουν την κάθε στιγμή ξεχωριστή.
Είναι όλα αυτά, στην Ελλάδα μας!

Πηγή: redbull.com - Ανδριάννα Μπελδέκου

 

Δελτίο Τύπου από το Ναυτικό Όμιλο Λεμεσού:

Ένα πολύ μεγάλο μπράβο στην αθλήτρια μας, Νικολέττα Μουζούρη που κατέκτησε την πρώτη θέση στην κατηγορία U15 του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Windsurfing TECHNO 293 και TECHNO 293 PLUS.

Το πρωτάθλημα διοργανώθηκε από τον ΝΑΟ Κέκροψ, στις εγκαταστάσεις του Ομίλου, μεταξύ 29/4 και 2/5/2019.

Έλαβαν μέρος 60 αθλητές από τους ομίλους ΝΟΒ, ΝΑΟΒΒ, ΝΟΚΒ, ΑΟΘΑ, ΝΑΟΒ, ΝΑΣ, ΑΛΚΥΩΝ, ΝΑΟΚ, ΙΟΠΟΡ και ο Ναυτικός Όμιλος Λεμεσού!

Συγχαρητήρια Νικολέττα!.

 

Διαβάστε στο Greeksurf.com το δεύτερο μέρος της περιγραφής του Jono Dunnett, κατά το πέρασμά του από την Ελλάδα στη διάρκεια του μοναχικού ταξιδιού του με windsurf. (Απόδοση στα ελληνικά).

Αλβανία

Είμαι παράνομος στην Αλβανία για λίγες μέρες ακόμη, μέχρι να φτάσω στη Χιμάρα, όπου μπορώ να κάνω εγγραφή για είσοδο στη χώρα. Η ιστιοπλοΐα και η κωπηλασία είναι δύσκολες με βορειοδυτικούς ανέμους που δημιουργούν φουσκοθαλασσιά αλλά και υψώματα που εμποδίζουν ακόμη και τον ίδιο τον άνεμο να φτάσει κοντά στην ακτή. Η ακτογραμμή είναι όμορφη και ερημωμένη, παρόλο που ο τουρισμός καταφτάνει και σε κάποια μέρη ολόκληρες ζώνες από διαμερίσματα είναι υπό κατασκευή.

Οι Αλβανοί που συναντώ είναι ήσυχοι, δε διακρίνονται για τη ζωντάνια τους, αλλά είναι φιλικοί και πρόθυμοι να βοηθήσουν. Ίσως οι χαρακτήρες τους να είναι λίγο επίπεδοι, όχι μόνο λόγω της πρόσφατης ιστορίας της χώρας τους αλλά και εξαιτίας των περιορισμένων ευκαιριών, σε σύγκριση πάντα με τους τουρίστες της ευρωπαϊκής Ένωσης, που αρχίζουν τώρα να επισκέπτονται τη χώρα. Μαθαίνω μία αλβανική λέξη: "feleminderit" (:ευχαριστώ) - που οδηγεί σε χαμόγελα τις περισσότερες φορές που καταφέρνω να τη χρησιμοποιήσω.

Αφού έκανα εγγραφή για να βγω από τη χώρα και ενώ αγωνίζομαι για να τα καταφέρω πριν πέσει το σκοτάδι, σκέφτομαι ότι πραγματικά δεν είχε νόημα να ακολουθήσω αυτή τη διαδρομή μέσω της Αλβανίας. Στη συνέχεια αναλογίζομαι ότι δεν υπάρχει νόημα στο να κάνω το γύρο της Ευρώπης με windsurfing γενικότερα! Ούτε χρειάζεται να υπάρξει. Αρκεί που έχω την επίγνωση ότι δεν ψάχνω για τίποτα συγκεκριμένο. Όπως έγραψε και ο Τόλκιν "Δεν είναι χαμένοι όλοι όσοι περιπλανιούνται"

Η πρώτη στεριά της Ελλάδος είναι το νησί της Κέρκυρας. Την τρίτη μέρα διασχίζω την ενδοχώρα και προσορμίζομαι κεντρικά στην παραλία Καραβοστάσι. Οι ναυαγοσώστες Ιωάννης και Λάζαρος δείχνουν τόση καλοσύνη που με σκλαβώνουν. Όταν πια τους γνέφω αντίο, είμαι γεμάτος προμήθειες και τονωμένο ηθικό.

Ακόμη περισσότεροι ευγενικοί ντόπιοι με βοηθούν την επόμενη μέρα. Στη συνέχεια κάνω στάση στη Λευκάδα, σε ένα καταμαράν με ένα γαλλικό ζευγάρι, που αρχικά με είχε δει στην Πορτογαλία. Αναφέρουμε κοινές εμπειρίες. Για μένα πραγματικά είναι μία ευκαιρία να καταγράψω πόσο μακριά είχα πλεύσει. Στις μεγάλες περιπέτειες είναι δύσκολο να βρούμε χρόνο για να επεξεργαστούμε επαρκώς όλα αυτά που συμβαίνουν. Μου φαίνεται μεγάλη απληστία απλώς να βιώνω μόνος μου αυτές τις εμπειρίες. Αν στο τέλος γράψω ένα βιβλίο για όλο αυτό το ταξίδι, θα είναι γιατί έχω την ανάγκη να το μοιραστώ.

Δύο μέρες μετά βρίσκομαι στη Βασιλική. Η Μέκκα του windsurfing. Η πρώτη μου επίσκεψη εδώ αποτελεί ευκαιρία τόσο για ένα ολιγοήμερο διάλειμμα, όσο και για να γράψω αυτή την ενημέρωση.

Ιόνιο πέλαγος

 

Αντίο Βασιλική. Είναι ελαφρώς αποθαρρυντικό να πιστεύω ότι αυτή είναι η τελευταία στάση, όπου είμαι σίγουρος ότι θα βρω φίλους και υποστήριξη. Είμαι στ' αλήθεια ολομόναχος στο εξής; Θεωρητικά, ναι. Παρόλο που η εμπειρία μου λέει ότι δεν θα συμβεί κάτι τέτοιο: ότι θα υπάρξουν νέοι φίλοι ή φιλίες θα ανανεωθούν, κάπου πέρα από τον ορίζοντα.

Το ταξίδι συνεχίζεται με διάπλου της Κεφαλλονιάς. Στη συνέχεια πλεύση κάτω στο κανάλι που χωρίζει το νησί από την Ιθάκη, όπου ο Οδυσσέας κατευθυνόταν στο δεκαετές ταξίδι του μετά τον τρωικό πόλεμο στην Οδύσσεια του Ομήρου• ταξίδι με το οποίο εν μέρει έχω εξοικειωθεί, μετά από επανειλημμένες αναφορές. Η ιστιοπλοΐα μου θυμίζει τη Νορβηγία: προστατευμένη θάλασσα, άγρια βραχώδης και παρθένα. Όμως, θερμότερη.

Την επόμενη μέρα κωπηλατώ, στη συνέχεια κάνω μία παράτολμη διέλευση πίσω στην ηπειρωτική χώρα. Μία απρόσεκτη πτώση γεμίζει με τρύπες το πανί, το οποίο είναι πλέον πολύ κατεστραμμένο από τον ήλιο. Μια πολύ μικρή θαλάσσια χελώνα επιπλέει τόσο κοντά μου που μπορώ να την καπακώσω με το χέρι μου. Έχει το μέγεθος ενός σπιρτόκουτου. Τόσο αδύναμη και ευάλωτη, που μοιάζει με θαύμα το γεγονός ότι επιβιώνει.

Ακολουθούν λίγες ημέρες ευκολότερης ακτογραμμής: συνεχόμενες παραλίες που θυμίζουν τη νότια Ιταλία. Περιορισμένη παράκτια ανάπτυξη, η πρώτη γραμμή της οποίας βρίσκεται είτε πολύ κοντά στη θάλασσα είτε απλώνεται ήδη μέσα σε αυτήν. Εμφανώς φτωχότερη από τη βόρεια Ευρώπη. Παραθαλάσσιο κάμπινγκ, κάποιες φορές μια κοντινή ταβέρνα που αντιστέκεται να δώσει τέλος στη σεζόν: πίτα με διπλό σουβλάκι, χωριάτικη σαλάτα, νερό, μερικές φορές μια μπύρα. Πολύ φιλικοί ντόπιοι, συχνά μορφωμένοι και με καλή γνώση των αγγλικών, παρά τις δύσκολες οικονομικές καταστάσεις που συνεπάγονται σπάνιες ευκαιρίες για ταξίδια.

Λαμβάνω ένα μήνυμα από έναν Ολλανδό που ταξιδεύει με καράβι. Ο Χανς βρίσκεται στην Πύλο: μια πιθανή συνάντηση, σε συνδυασμό με την πρόκληση του στόχου αποτελούν κίνητρο. Η πρόγνωση δεν είναι καλή και ξεκινώ νωρίς, για να χρησιμοποιήσω το στεριανό αεράκι: ψυχρός αέρας, επίγνωση της επερχόμενης νυχτερινής πλεύσης, τα χρώματα της αυγής... Και αμέσως μετά το ήρεμο καθρέφτισμα του πρωινού. Περισσότερα μίλια το απόγευμα. Ύστερα σηκώνεται τσοπ προμηνύοντας τον αέρα που θα έρθει. Και σύντομα, αφού τελείωσαν και τα εναπομείναντα μίλια, ο δυσπρόσιτος αλλά εντυπωσιακός κόλπος της Πύλου είναι πίσω μου.

Ο Χανς αξίζει ένα κεφάλαιο - όχι μία παράγραφο. Ένας αγέραστος γκουρού. Ευτυχισμένος και υγιής που κάνει αυτό που του αρέσει. Ευγενικός, φιλοπερίεργος και -μέχρις ενός συγκεκριμένου σημείου- κοινωνικός. Με κίνδυνο να φανώ υπερβολικά γενναιόδωρος προς τον εαυτό μου, θα έλεγα ότι υπάρχουν ομοιότητες μεταξύ μας, οπότε είναι ενδιαφέρον να ακούω για τη ζωή του. Τελικά μένω εκεί λίγες μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων εμφανίζεται ένας άγριος κυκλώνας, που θυμίζει σφοδρή τροπική καταιγίδα. Τα δικά μας σκάφη αποφεύγουν τις ζημιές, αν και δεν είναι όλοι τόσο τυχεροί. Η επόμενη μέρα βρίσκει κάποια σκάφη ξαπλωμένα στην άμμο, εικόνα που θυμίζει περισσότερο τα παλιρροϊκά νερά των λιμανιών της Βρετανίας και όχι τόσο αυτά της Μεσογείου.

Νότια βρίσκονται οι τρεις χερσόνησοι της Πελοποννήσου. Η κάθε μία έχει το δικό της χαρακτήρα. Η μεσσηνιακή παρουσιάζει λίγα προβλήματα. Η μεσαία χερσόνησος της Μάνης, μία άγονη προεξοχή ασβεστόλιθου που εκτείνεται 45 ναυτικά μίλια έξω από τον κόλπο που περικλείει, μάλλον λόγω των ελάχιστων επιλογών στάσης, είναι ίσως η πιο απαιτητική ακτογραμμή της Μεσογείου που έχω διασχίσει ως τώρα. Συμβουλεύω τον εαυτό μου να μην συνηθίζει να αντιμετωπίζει όλες τις συνθήκες που προκύπτουν και να μην υποτιμά την απόσταση από την ασφάλεια. Οι διαδοχικές πλεύσεις απαιτούν και αναγκαστικές υποχωρήσεις, ειδικά όταν χάνονται οι αποστάσεις που έχουν διανυθεί δύσκολα... Αλλά πνευματικά νιώθω δυνατός. Αφού η δύσκολη αναμέτρηση πέρασε και είμαι ασφαλής, με το μεγαλύτερο σεβασμό αλλά και θαυμασμό, υψώνω το μεσαίο δάχτυλο πίσω στον αντίπαλό μου: " fuck off, χερσόνησε της Μάνης".

Το ακρωτήριο Μαλέας είναι πιο εύκολα προσπελάσιμο, ενώ περιλαμβάνει και ένα όμορφο κόψιμο μέσα από το νησί της Ελαφόνησου, όπου επειγόντως μειώνω ταχύτητα για να αποφύγω τη σύγκρουση με μία μεγάλη χελώνα. Το ακρωτήρι από μόνο του είναι μεγαλοπρεπές αλλά δεν έχω δύναμη να το κυκλώσω. Επίσης, το αναπόφευκτο τσοπ αφήνει το σκάφος σχεδόν ακίνητο. Κάνω μία τεράστια παράκαμψη και συνεχόμενο pumping στο τακ που τελικά αποδεικνύεται αρκετό για να περάσω ξυστά αυτή τη σημαντική γωνία και να μπω σε μία διαφορετική θάλασσα.


Απόδοση στα ελληνικά: Γαλάτεια Βασιλειάδου

Αυλαία ρίχνουν για φέτος οι Ευρωπαϊκές Ημέρες Θάλασσας –ένα σημείο αναφοράς και αγαπημένος θεσμός για τον τόπο, μια γιορτή της Θάλασσας και των ανθρώπων που την αγαπούν –, προσκαλώντας τον κόσμο την Κυριακή 12 Μαΐου, σε μία διοργάνωση γεμάτη δράσεις με κοινό σημείο αναφοράς το υγρό στοιχείο. Μια μέρα αφιερωμένη στη θάλασσα και τις ποίκιλες αναπτυξιακές της δυνατότητες.

Οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν από δωρεάν μαθήματα Windsurfing – SUP και καλλιτεχνικές εκθέσεις μέχρι να διασκεδάσουν με Αιγαιοπελαγίτικα μουσικοχορευτικά δρώμενα.Κι όλα αυτά συνδυασμένα με τη δυνατότητα επίσκεψης σε έναν από τους 25 διατηρητέους φάρους της χώρας, το Φάρο του Αγγελοχωρίου, χαρακτηρισμένο από το 1998 ως Διατηρητέο Νεότερο Μνημείο Βιομηχανικής Κληρονομιάς.

Οι δράσεις αποτελούν μέρος του «EMD in My Country» του συνεδρίου EUROPEAN MARITIME DAY 2019 στη Λισσαβόνα-Πορτογαλία #EMDInMyCountry #EMD2019, ενώ το πρόγραμμα αναλυτικά έχει ως εξής:

ΚΥΡΙΑΚΗ 12 ΜΑΙΟΥ (9:00 – 15:00) / Παραλία Αγγελοχωρίου / «ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΜΠΛΕ» – Μια μεγάλη Γιορτή για τη Θάλασσα!

9:00 – 13:00 «Μεγάλο Έμβολο – ΦΑΡΟΣ Αγγελοχωρίου» (Ανοιχτό για το κοινό – ξενάγηση)Η παρούσα προσπάθεια αποσκοπεί στην ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς των Φάρων.
10:00 – 13:00 Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΜΑΚΡΑΜΕ Το macrame αποτελεί μια μορφή κλωστοϋφαντουργίας, στην οποία κάνεις κόμπους με τα χέρια. Οι ναυτικοί υιοθέτησαν τεχνικές του μακραμέ, τις οποίες ενσωμάτωσαν στις δικές τους μεθόδους κομποδεσίματος. Παρουσίαση από την κα. Ελευθερία Βαρβέρη,στις εγκαταστάσεις του Active sport Club – Watersports, παραλία Αγγελοχωρίου.
10:00 – 13:00 «WindSurf/Sup, on the Wave» OPEN DOORS – Γνωρίζουμε το άθλημα του Windsurf και του Sup από αντίστοιχο προπονητή στις εγκαταστάσεις του Active sport Club – Watersports, παραλία Αγγελοχωρίου.
10:00 – 15:00 Collap(SEA) –Καλλιτεχνική έκθεση (Installation art), με μεγάλα θαλασσινά γλυπτά της καλλιτέχνιδος, κας. Στέλλας Βαρνά, στο Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής, στην παραλία Αγγελοχωρίου, με τη στήριξη του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Αγγελοχωρίου.
10:00 – 15:00 «ΛΙΜΑΝΙΑ» Έκθεση έργων από τα: 2ο& 3ο Δημοτικό Σχ. Περαίας, 2ο Δημοτικό Σχ. N. Mηχανιώνας, Δημοτικό Σχ. Αγγελοχωρίου, 1ο Γυμνάσιο Περαίας, Π.Ο.Σ.Π Περαίας (Χ. Μητρούσης), Μ.Π.Σ. Ν.Μηχανιώνας (Γ.Καψιδάκης), Μ.Π.Σ. Αγγελοχωρίου (Λ.Γρέδη)καιΚΔΑΠ ΔΗ.Π.Π.Α.Κ.Υ.Θ. Δήμου Θερμαϊκού, στο Σπίτι του Φύλακα της Αλυκής, στην παραλία Αγγελοχωρίου, με τη στήριξη του Μορφωτικού Πολιτιστικού Συλλόγου Αγγελοχωρίου.
10:00-13.00 «ΧΑΡΙΣΕ ΖΩΗ» Γίνε Εθελοντής Δότης Μυελού των Οστών
Κιόσκι από το Κέντρο Υγείας Ν. Μηχανιώνας.
13:00 – 15:00 – Τελετή Λήξης: Τιμητικές Διακρίσεις, αιγαιοπελαγίτικη μουσική, παραδοσιακές γεύσεις από το Μορφωτικό Πολιτιστικό Σύλλογο Αγγελοχωρίου.
Για περισσότερες πληροφορίες, επικοινωνείτε με το Τμήμα Πολιτισμού (ΔΗ.Π.Π.Α.Κ.Υ.Θ.) στο τηλέφωνο:23923 – 30363 και στο email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε., ενώ για τις δράσεις ενημερώνεστε στη σελίδα FB για τις Ημέρες Θάλασσας Δήμου Θερμαϊκού, https://www.facebook.com/SeaThermaikos/

Οι δράσεις για τις Ευρωπαϊκές Ημέρες Θάλασσας 2019 αφιερώνονται συμβολικά
στην ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ «ΙΔΑΝΙΚΑ» υπέρ των Ανθρώπων με νοητική αναπηρία – www.idanika.gr

 

Επιχειρώντας το ακατόρθωτο: από τη Ρωσία στη Ρωσία με μια σανίδα windsurf.

Ο Jono Dunnett αποφάσισε πριν από περίπου 18 μήνες να διανύσει όλη την ακτογραμμή της Ευρώπης. Πράγματι, ξεκίνησε από τη Ρωσία με σκοπό να καταλήξει πάλι στη Ρωσία, αφού πρώτα θα έχει κυκλώσει όλη την Ευρώπη μόνο με ένα windsurf και ένα sleeping bag! Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του και κατά το πέρασμά του από την Ελλάδα, θα σας μεταφέρουμε μια σύντομη περιγραφή του ταξιδιού του από τον ίδιο μεταφρασμένη στα ελληνικά.

Ο Jono Dunnett τελειώνοντας τον γύρο της Ιταλίας ήταν έτοιμος ένα πρωί να αναχωρήσει από το Porto Badisco στο νοτιοανατολικό άκρο της Ιταλίας για να διασχίσει (!!!) την Αδριατική, χωρίς καμία συνοδεία, με προορισμό την Αλβανία ή στην Κέρκυρα, ανάλογα με τις συνθήκες!

Ημερολόγιο & φωτογραφικά ντοκουμέντα.

Μέρος Α' Ημέρα διάπλου της Αδριατικής

Ο ψαράς που πηγαινοέρχεται και οι καταιγίδες προς τα ανατολικά, δεν επιτρέπουν παρά μόνο λίγο πραγματικό ύπνο πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι στις 05.30. Ένα πλούσιο πρωινό: κουάκερ με καρύδια και σύκα, καφές και μπισκότα. Ιστιοπλοΐα από τις 06.30 με πορεία περίπου 71 μοίρες - χαρούμενος που το ρεύμα με παρασύρει λιγάκι προς τα βόρεια σε αναμονή αλλαγής του ανέμου. Για την ώρα, χρήσιμο απαλό αεράκι. Τελευταία στιγμή προσπερνώ με το σκάφος μια χελώνα και διασκορπίζω τα μικρά χελιδονόψαρα που συναντώ πλέον καθημερινά. Δυνατότερος άνεμος όταν βγαίνω στην ανοικτή θάλασσα - αρκετός για φουλ πλανάρισμα, ενώ τα σύννεφα απειλούν με βροχή. Σύντομα τα βουνά της Αλβανίας σβήνονται από την ορατότητα, αν και το κοντινότερο τμήμα της - αφιλόξενης εκείνη τη στιγμή- ακτής, είναι ακόμα 35 ν.μ. μακριά.

Υπάρχουν μερικά πλοία. Έχω αρκετή ταχύτητα για να διαλέξω μια ασφαλή γραμμή: αρχικά, πίσω από ένα φορτηγό πλοίο με πλεύση προς το βορρά και ύστερα μπροστά από έναν άλλο με πορεία προς τον νότο.

Φοράω στολή, μποτάκια και φλις σκούφο, αλλά τα ρούχα είναι συνεχώς βρεγμένα από το σπρέι, ενώ και το windchill κλέβει τη θερμότητα από το σώμα μου. Η dry suit είναι προσβάσιμη σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αλλά αντί να σταματήσω για να αλλάξω, προτιμώ να προσεγγίσω τη στεριά όσο ακόμη οι συνθήκες είναι καλές.

Πιο πολλά σύννεφα και ο άνεμος αλλάζει διεύθυνση. Τώρα κινούμαι στις 100 μοίρες. Όχι και τόσο καλά. Η μετάβαση σε όρτσα διατηρεί μια γωνία πλεύσης που κλείνει πιο άμεσα προς τη στεριά, παρά το γεγονός ότι είναι ψυχρότερη και πιο αργή. Σιγά σιγά η ακτογραμμή αρχίζει να αχνοφαίνεται.

Στα περίπου 15 ν.μ. από τη στεριά, προσαρμόζω τον στόχο για να επιτρέψω ένα πιο ανοικτό σημείο πλεύσης. Ο άνεμος έρχεται δυνατότερος. Φουλ πλανάρισμα στις πίσω δέστρες και λαμπερός ήλιος. Είμαι τόσο έκπληκτος από την ομορφιά που δεν προλαβαίνω να ανησυχήσω μην τυχόν συλληφθώ από περιπολικά σκάφη! Χα – ούτε ένα σκάφος κοντά! Η θάλασσα είναι ένα μεγάλο μέρος. Ένα κοπάδι από χελιδονόψαρα εμφανίζονται όλα μαζί. Το πανί αρχικά εμποδίζει το πέταγμα τους ενώ αμέσως μετά το επιταχύνει. Για μια στιγμή το κοπάδι γίνεται σμήνος. Κερδίζω άλλη μια όμορφη ανάμνηση, επιλέγοντας το “μονοπάτι” που είναι λιγότερο ταξιδεμένο.

2 ν.μ. από τη στεριά, ο άνεμος σταματάει, αλλά το διαρκές τσοπ και ο αφρός των κυμάτων που σκάνε παραμένουν. Εξαντλητικό και σχεδόν αδύνατο να πλεύσω ή να κάνω κουπί. Εξετάζω τις επιλογές μου: απορρίπτω την πιθανότητα να κυνηγήσω τον άνεμο με κατεύθυνση την Κέρκυρα, που είναι ορατή προς το νότο, αλλά θα με απομακρύνει από την ηπειρωτική ακτή ακόμη περισσότερο. Καλύτερα να περιμένω και να αδράξω την ευκαιρία να φάω και να ζεσταθώ.

Πάνω στην ώρα φτάνουν οι πρώτες σπιλιάδες. Πραγματικά, πρόκειται για ριπές που έρχονται από τα βουνά, πέφτουν στην επιφάνεια της θάλασσας με πίεση και έπειτα σπρώχνουν προς όλες τις κατευθύνσεις. Αρχικά τίποτα... και μετά μπαμ! Τα τελευταία 3 ν.μ., προς την προστατευμένη περιοχή προσόρμισης που είχα εντοπίσει μέσω gps και όρισα ως "ιδανική παραλία" για ενδιάμεση στάση, είναι τα πιο δύσκολα και κουραστικά του διάπλου.

Αλλά τι ανταμοιβή! Ένα κόσμημα μέσα στις πιο άγριες και βραχώδεις ακτές! Τα σφοδρά ρεύματα που χτυπούν τη θάλασσα με δριμύτητα δεν έχουν πια καμιά σημασία. Εδώ είναι μια παρθένα όαση, στην οποία μπορώ να μείνω για όσο χρειαστεί, μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή να πλεύσω προς τα νότεια. Επιπλέον -χωμένο στη γωνία του όρμου- είναι ένα μικρό μπαρ, λίγο καλύτερο από παράγκα. Είμαι ο πρώτος πελάτης της ημέρας και ένας από τους τελευταίους του καλοκαιριού.

[Στη συνέχεια σε επόμενο κείμενο που θα δημοσιευθεί εδώ στο Greeksurf.com ο Jono Dunnett περιγράφει την πορεία του από την Αλβανία προς την Κέρκυρα και μετά στο Ιόνιο με στάση στην Βασιλική Λευκάδας]

Περισσότερες πληροφορίες στο http://windsurfroundeurope.eu

Photo Gredits: Alex Gill Photography

(Απόδοση στα ελληνικά: Γαλάτεια Βασιλειάδου)

Ο Αλέξανδρος Καλπογιαννάκης κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Techno 293 plus που διεξάγεται στην Πορτογαλία.

Ιστορία έγραψε και στην Πορτογαλία ο Αλέξανδρος Καλπογιαννάκης. Ο νεαρός ιστιοπλόος μετά από το χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες Νέων το 2018 στην Αργεντινή κερδίζει λίγους μήνες αργότερα και το χρυσό στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα Techno 293 plus που διεξάγεται στην Πορτογαλία.

Μια ημέρα πριν ολοκληρωθεί (Μεγάλο Σάββατο) η διοργάνωση ο αθλητής του Ναυτικού Ομίλου Βουλιαγμένης έριξε... άγκυρα στην κορυφή του κόσμου. Μετά από 14 κούρσες ο Αλέξανδρος είναι 1ος με 22β.π! Από τις 14 κούρσες που έχει "τρέξει" έχει κερδίσει τις 13! Το Μεγάλο Σάββατο απομένει άλλη μια κούρσα στο πρόγραμμα και στη συνέχεια θα γίνει η στέψη!

Στη 2η θέση είναι άλλος ένας Έλληνας ο Ιωάννης Καρβουνιάρης του ΝΟ Βάρης Βάρκιζας ο οποίος έχει 59 β.π και στην 5η είναι ο Νικόλαος Σιλιτζόγλου με 79. Στη διοργάνωση συμμετέχουν 28 αθλητές!

Στα πλαίσια της καλύτερης προετοιμασίας της για το παγκόσμιο κύπελλο στο Μαϊάμι η Αγγελική Σκαρλάτου έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα της Β. Αμερικής. Η έμπειρη ιστιοπλόος πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση στην κατηγορία RSΧ και κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο!

Έτρεξαν 18 σκάφη και μετά από 6 ιστιοδρομίες η Σκαρλάτου πήρε την 3η θέση στη γενική (γυναικών, ανδρών) και την 2η στις γυναίκες συγκεντρώνοντας 15 βαθμούς. Οι θέσεις που έφερε ηταν 4, 4, 4, 4, 2 και 1.

Το Παγκόσμιο κύπελλο στο Μαϊάμι είναι προγραμματισμένο από 27 Ιανουαρίου έως 3 Φεβρουαρίου και θα πάρουν μερος 14 Ελληνες αθλητές σε 7 κατηγορίες.

Πρόκειται για τους εξής:

470 ανδρών Π. Μάντης – Π. Καγιαλής, Β. Παπουτσόγλου – Ι. Ορφανός
470 γυναικών Μ. Μπόζη – Ρ. Κλωναρίδου
ΦΙΝΝ Ι. Μιτάκης
ΛΕΙΖΕΡ ΣΤΑΝΤΑΡΝΤ Δ. Παπαδημητρίου
ΛΕΙΖΕΡ ΡΑΝΤΙΑΛ Β. Καραχάλιου, Α. Φακίδη
RSX ανδρών Β. Κοκκαλάνης, Λ. Τσορτανίδης
RSX γυναικών Α. Σκαρλάτου, Ι. Σίρτη